Persoon

De term persoon komt van het Latijnse persona: masker, vandaar overdrachtelijk: rol, karakter, persoon. Het (fictieve) juridische (legale) karakter dat een individueel mens of bedrijf vertegenwoordigt door toestemming.

Persoon is een belangrijke rechtsregel die een fundamentele juridische (Legale) fictie beschrijft — dat is elke individuele of formele organisatie die onderworpen is aan de Curie (rechtbanken) of lagere rechtbanken. Als toestemming wordt gegeven zonder dwang, kan een individu, een bedrijf en zelfs een natie juridisch worden beschouwd als een PERSOON en daarom onderworpen zijn aan de beginselen van het gewoonterecht en het commerciële ( maritieme ) recht van de Vaticaanse/ Romeinse cultus . Wettelijk gezien moet de naam die aan een Persoon wordt toegekend altijd in HOOFDLETTERS (Capitis deminutio maxima) staan om een “persoon” te onderscheiden van een vrij man of een vrije samenleving.

Rechtspersoon

Een rechtspersoon is een juridische constructie waardoor een abstracte entiteit of organisatie kan optreden en rechtshandelingen verrichten als een volwaardig en handelingsbekwaam persoon in het rechtsverkeer behept met rechten en plichten zoals een natuurlijk persoon dat kan doen, dat wil zeggen, ook een rechtssubject wordt. Met andere woorden, een rechtspersoon kan bezittingen en schulden hebben, overeenkomsten aangaan, rechtszaken aanspannen of aangeklaagd worden. Een rechtspersoon heeft dus, evenals een natuurlijk persoon, rechtspersoonlijkheid.

Publiekrechtelijke rechtspersonen, kerkgenootschappen en privaatrechtelijke rechtspersonen bezitten rechtspersoonlijkheid. Publiekrechtelijke rechtspersonen zijn: de Staat, de provincies, de gemeenten, de waterschappen en de lichamen waaraan krachtens de Grondwet verordenende bevoegdheid is verleend.

Privaatrechtelijke rechtspersonen zijn: verenigingen, stichtingen, coöperaties, onderlinge waarborgmaatschappijen, naamloze vennootschappen, besloten vennootschappen met beperkte aansprakelijkheid.

Natuurlijke Persoon

Een natuurlijke persoon is een menselijk individu dat, behoudens gebleken handelingsbekwaamheid, in juridische zin drager van rechten en verplichtingen is.

Een natuurlijk persoon kan zelfstandig in het rechtsverkeer optreden, en vormt daarmee, net als zijn juridische tegenhanger, de rechtspersoon (een abstracte juridische entiteit, bijvoorbeeld een vereniging), een rechtssubject.

Volgens artikel 6 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens heeft ieder mens het fundamentele mensenrecht om als (natuurlijk) persoon erkend te worden; een staat mag dus geen onderscheid maken tussen menselijke individuen in het al of niet toekennen van de juridische status van natuurlijk persoon