Heeft U, uzelf ooit afgevraagd of er een diepere betekenis schuilt achter het jaar 1666, het jaar waarin de Cestui Que Vie Act in de Engelse wetgeving werd opgenomen, en het mysterieuze getal 666, dat in de Geschriften ‘het getal van een mens’ wordt genoemd?

Is het toeval… of was er een spirituele boodschap verborgen in het volle zicht, een weerspiegeling van hoe de mensheid afdreef van de geest naar de wereld van het vlees, van het leven naar een systeem dat de levenden als dood behandelt?

Het vlees = 6 protonen, 6 neutronen, 6 elektronen

Elk levend lichaam op aarde bestaat uit koolstof, de chemische ruggengraat van organisch leven. De atomaire structuur van koolstof bestaat uit 6 protonen, 6 neutronen en 6 elektronen.

De wetenschap noemt het koolstof-12, maar de Geschriften noemt het het getal van de mens.

Waarom?

Omdat het menselijk lichaam, dit stoffelijke lichaam, de vorm is waardoor de ziel de materiële wereld ervaart. Het getal 6 symboliseert al eeuwenlang het fysieke rijk, onvolmaaktheid en arbeid, de zes scheppingsdagen vóór de zevende rustdag.

Dus 666 kan worden begrepen als de drievoudige verstrengeling in het vlees: lichaam, geest en emotie, allemaal verbonden met de wereld.

Wanneer de mens wandelt ‘overeenkomstig de loop van deze wereld’, zoals Efeziërs 2:2 zegt, leeft hij volgens het ritme van het vlees, reactief, angstig en afhankelijk van externe systemen om te overleven.

Het vlees is noodzakelijk voor onze ervaring. Maar wanneer het meester wordt in plaats van dienaar, vergeet de mens wie hij is. Dan verschijnt het “merkteken” van 666 niet als een symbool op de huid, maar als identificatie met het materiële zelf.

De Geest: de adem die leven geeft.

In Genesis 2:7 staat:

“Toen formeerde de Heer God de mens uit het stof van de aardbodem en blies de levensadem in zijn neus; alzo werd de mens tot een levend wezen.”

Let op de volgorde waarin het vlees eerst werd gevormd, maar het levenloos was totdat de ziel erin kwam. Zonder adem is het lichaam (666) slechts stof.

Als we dus geboren worden in de wereld van de materie en nooit wakker worden voor de adem in onszelf, leven we als wandelende juridische ficties die bestaan, maar niet echt leven.

“Maar Jezus zei tegen hem: Volg Mij, en laat de doden hun doden begraven.” Mattheüs 8:22 (SV)

“Jezus zei tegen hem: Laat de doden hun doden begraven, maar ga jij heen en predik het Koninkrijk van God.” Lucas 9:60 (SV)

Het vlees zonder geest is de dood in beweging, bezield stof dat zich niet bewust is van zijn oorsprong.

Toen Paulus schreef: “De gezindheid van het vlees is de dood, maar de gezindheid van de Geest is leven en vrede” (Romeinen 8:6), sprak hij niet in metaforen. Hij beschreef twee bestaanstoestanden, één gebonden aan het wereldsysteem en de andere in overeenstemming met de goddelijke wet.

1666: Het jaar van de wettelijke dood.

Denk nu eens aan het jaar 1666, toen de Cestui Que Vie Act werd aangenomen. Historisch gezien werd deze wet geschreven na de Grote Brand van Londen, toen talloze mensen vermist waren of vermoedelijk overleden. De wet stond beheerders toe om nalatenschappen af ​​te handelen wanneer iemand niet gezien of gehoord was, en in feite na zeven jaar afwezigheid als overleden werd beschouwd.

Maar geestelijk gesproken kan 1666 gezien worden als een spiegel van 666 zelf, het vlees (6–6–6) dat nu verzegeld is door het systeem van de wettelijke wet.

Het resultaat? 1666: de verstrikking van de levende ziel in de juridische fictie.

Was het toeval dat er in het jaar 666 een wet werd aangenomen die ervan uitging dat zowel mannen als vrouwen dood waren?

Misschien.

Maar de symboliek is angstaanjagend precies: de levenden worden personen, de geest wordt gereduceerd tot status en de erfenis van het leven wordt door anderen beheerd, zelfs als de dood toeslaat.

De juridische spiegel van de geestelijke val.

Op dezelfde manier dat Adam zijn heerschappij verloor door ongehoorzaamheid, waarbij hij zijn spirituele autoriteit inruilde voor werelds bewustzijn, verloor de mensheid collectief zijn heerschappij door zich te identificeren met het vlees en de bijbehorende systemen.

De Cestui Que Vie-Act heeft de mensheid niet letterlijk tot slaaf gemaakt. Maar als symbool het weerspiegelt hoe het wereldsysteem functioneert: het bestuurt lichamen, niet zielen.

Het creëert vormen, namen en titels die allemaal alleen van toepassing zijn op de mens van stof, niet op de levende ziel erin.
En omdat de meesten leven als de NAAM, als het lichaam en als de wereld, behandelt het systeem hen dienovereenkomstig als dode entiteiten die bestuur nodig hebben.

Het is geen samenzwering. Het is een spiegel. Het systeem functioneert door reflectie. Wanneer de mens zijn geest vergeet, gaat de wereld ervan uit dat hij dood is en beheert zijn nalatenschap (Estate/landgoed) dienovereenkomstig.

Van 666 tot 777: De wederopstanding binnenin.

Als 666 het getal van het vlees is, dan is 777 het getal van de voltooiing, de ziel die het lichaam volledig bestuurt en de goddelijke orde die is hersteld.

De zevende dag was de dag van rust, niet van inactiviteit, maar van harmonie. Wanneer je vanuit de zevende vibratie handelt, ben je niet langer in oorlog met de wereld of het vlees. Je hebt ze overwonnen.

Christus zei: ‘Heb goede moed, want Ik heb de wereld overwonnen.’

De wereld overwinnen betekent ons vlees overwinnen, leven als de adem in het stof, niet het stof zelf.

Iedere man en vrouw die ontwaakt tot deze waarheid, herwint zijn of haar goddelijke staat, de erfenis van het leven en de vrijheid die geen enkel systeem kan aanraken.

De werkelijke opstanding vindt niet plaats wanneer het lichaam uit het graf opstaat, maar wanneer de geest in het levende lichaam opstaat.

Wat als…

– Wat als 1666 niet alleen een wet-jaar was, maar een teken van iets diepers?

– Wat als het ware ‘merkteken van het beest’ niet de technologie of een tatoeage is, maar vergeetachtigheid, het identificeren met het vlees en het ontkennen van de adem?

– Wat als ‘uit haar komen’, zoals Openbaring ons oproept te doen, eenvoudigweg betekent dat we uit de identiteit van de wereld, de NAAM, het vlees komen en terugkeren tot leven in Geest?

Misschien heeft het systeem ons nooit echt tot slaaf gemaakt, het weerspiegelde alleen onze slaap.

En misschien is de sleutel altijd simpel geweest:

– Onthoud wie je bent.
– Onthoud de adem die het stof tot leven brengt.
– Onthoud dat geen mens de levenden “dood” kan verklaren.

Conclusie.

Of 1666 en 666 nu opzettelijk of door goddelijke ironie met elkaar verbonden waren, de les is dezelfde:

– Wanneer wij naar het vlees leven, worden wij door de wereld geregeerd.

– Wanneer wij vanuit de Ziel en Geest leven, zijn wij vrij.

Het systeem kan nalatenschappen, namen en personen beheren, maar niet het leven zelf.

Het levende kan niet bestuurd worden, omdat het levende alleen verantwoording aflegt aan de Allerhoogste.

Misschien is het echte doel van ontwaken niet om het systeem te bestrijden, maar om je toestemming in te trekken door je leven te herinneren.